Na het overlijden van haar tante in de zomer van 2013 wil nicht Willeke* het verhaal van de tatoeage op de arm van haar tante kennen. Tante zelf wilde er nooit over praten. Onder de tatoeage zit ‘een nummer uit de oorlog’. Over het nummer had tante Rachel een andere tattoo laten zetten. Het nummer was onleesbaar.
De beschikbare informatie die Speurwerk.com van Willeke kreeg:
- Tante Rachel (uit Amsterdam)
- Geboren 19-**-192* (waarschijnlijk ook in Amsterdam)
- Ze is vanuit Amsterdam(schouwburg?) gedeporteerd naar Vught en vanuit daar naar …? en in elk geval geëindigd in Auschwitz.
- Moeder is al voor de oorlog overleden. Rachel heeft nog 2 broers(tjes?) maar die zaten allemaal in verschillende weeshuizen. Wel allemaal gedeporteerd naar Auschwitz(?). Zij en één broer hebben het overleeft, vader en andere broer(tjes?) zijn nooit teruggekeerd.
- Na de oorlog is tante Rachel naar Zwitserland gegaan want ze had een hersentumor. Broer die het heeft overleefd heeft haar toen als ‘dood’ opgegeven in Nederland om geld te krijgen. Toen ze na een paar jaar terug kwam in Nederland kwam ze daar pas achter en heeft ze broer nooit meer gesproken.
- Ze had een tattoo met haar nummer op haar onderarm, echter had ze daar een andere tattoo overheen laten zetten omdat ze niet herinnerd wilde worden aan haar Auschwitznummer.
Met deze informatie gaat Speurwerk.com aan de slag. De aangeleverde informatie blijkt leeft genoeg aanknopingspunten op. Maar veel informatie blijkt ook niet te kloppen. Binnen twee weken kunnen we Willeke het volgende laten weten: we zijn al aardig wat aan de weet gekomen. Hoewel we het Auschwitznummer van tante Rachel nog niet weten. Hierover loopt nog een aantal correspondenties. Vroeg of laat krijgen we dat nummer wel boven water.
- Tante Rachel heeft de oorlog overleefd dankzij het feit dat zij een van de joden van het zogenaamde Philips-Commando was. Ze was een ‘radiobuizenmaakster’. Over het Philips-Commando is veel gepubliceerd.
- In het voorjaar van 1943 komt tante Rachel aan in kamp Vught. Daarvoor woonde ze in een internaat in Zeist. In augustus van 1943 maakt ze deel uit van het Philips-Commando.
- Op 3 juni 1944 wordt het Philips-Commando naar Auschwitz gebracht. Vermoedelijk heeft de trein een tussenstop gemaakt in Westerbork (mogelijk om het aantal getransporteerden vol te maken tot 1.000 personen. Er gingen ruim 400 gevangenen vanuit Vught. Dus de trein zat niet vol.)
- Tante Rachel verblijft maar enkele weken in Auschwitz, daarna worden de buizenmaakster doorgestuurd naar de fabriek die onderdelen maakt voor V-1. Het ‘geheime wapen van de Duitsers waarmee ze alsnog de oorlog denken te gaan winnen.
- Op 1 mei 1945 komt tante Rachel als Displaced Person in Malmö in Zweden aan. Zweden nam toen duizenden ex-gevangenen op om weer aan te kunnen sterken. Op 8 augustus wordt ze opgenomen in het Ziekenhuis in Malmö.
Tot zover is de speurtocht in januari 2014 gekomen. Het verhaal is dus nog niet af. Nog niet alle correspondentie is afgerond. De belangstelling voor de oorlogsperiode zorgt voor veel werk bij de oorlogsarchieven. Verzoeken om informatie kunnen makkelijk tussen de drie of zes maanden op zich laten wachten. Meer informatie volgt.
* alle namen zijn gefingeerd.